هر آنچه که باید در آموزش الگوی بالاتنه به روش متریک بدانید!

از ابتدای زندگی بشر پوشاک همیشه یکی از نیازهای اصلی بشر بوده است و  همیشه بشر تلاش داشته با توجه به توانایی خود در صدد رفع این نیاز برآید و این نیاز را به بهترین شکل ممکن پاسخ دهد.

امروزه بشر این نیاز خود را با خرید از فروشگاه های متعدد رفع می کند، اما همان طور که گفتیم بشر همیشه در تلاش بوده که به این نیاز خود بهترین پاسخ را بدهد به همین دلیل ممکن است بسیاری از ما وقتی برای خرید پوشاک مورد نیاز خود به فروشگاه های لباس می رویم ممکن است با دیدن برخی از لباس ها تصور کنیم که برخی از آن ها کوتاه و یا بلند هستند و یا از نظر ما عیوب ظاهری دارند مثلا شاید فکر کنیم که نیاز باشد که آستین آن ها کوتاه شوند و یا فیت بدن نیستند.

برخی ترجیح می دهند برای این که لباسی که دوست دارند داشته باشند هنر خیاطی را یاد بگیرند و لباسی که مد نظرشان است را خودشان بدوزند. یکی از روش هایی که در خیاطی مورد استفاده قرار می گیرد روش متریک است، این روش را می توان دقیق ترین متد خیاطی دانست، روش متریک براساس محاسبات و دستور العمل ها انجام می شود و برای آموزش به افراد مبتدی بسیار مناسب است.

طی سال هایی که بشر از هنر خیاطی برای دوخت لباس های خود استفاده می کند از روش های زیادی استفاده کرد که تفاوت همه ی آن ها در قواعد، دستور العمل ها و فرمول های آن هاست.

برخی از روش ها برای دوخت لباس کارآمد نبودند و به همین دلیل خیلی زود بشر استفاده از ان  ها را کنار گذاشت، روش متریک یکی از روش های پر استفاده در دوخت لباس است و طی سال هایی که وارد ایران شده است چنان مورد استقبال افراد قرار گرفت که این روش امروزه در آموزشگاه ها و حتی دانشگاه ها در کنار روش گرلاوین آموزش داده میشود.

شاید بسیاری تصور کنند که به دلیل این که روش متریک بر اساس فرمول ها و قواعد است روش مناسبی نباشد و در استفاده از این روش کمی تردید داشته باشند اما نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که هر چه محاسباتی که برای دوخت لباس انجام می شود دقیق تر باشد در نهایت لباسی ظریف تر و زیباتر را خواهیم داشت.

همچنین با استفاده از این روش می توانید سرعت خیاطی خود را افزایش دهید و مهارت رسم الگو را به طور کامل پیدا می کنید.

برای اشنایی بیشتر با متد متریک ما در روچی قصد داریم شما را با رسم الگوی بالا تنه به روش متریک آشنا کنیم. پس با ما همراه باشید.

رسم الگوی بالا تنه به روش متریک

برای این که این روش را به طور کامل متوجه شوید ، آموزش رسم الگوی بالا تنه به روش متریک را در چند مرحله برای تان بیان کرده ایم.

مرحله  ی اول

برای شروع کار یک کادر رسم می کنیم، عرض این کادر باید نصف اندازه ی دور سینه به علاوه ی ۰٫۵ باشد. از سمت چپ کادری که رسم کرده ایم به اندازه ی یک پنجم دور گردن منهای ۰٫۲ میلی متر برای پهنای یقه جدا می کنیم ، همچنین برای گودی گردن ۱٫۵ سانتی متر از سمت چپ کادر پایین می آییم. این دو نقطه را به وسیله ی خط منحنی به هم متصل می کنیم.

مرحله ی دوم

از سمت چپ کادر به اندازه ی یک پنجم حلقه ی استین منهای ۰٫۷ میلی متر برای رسم شیبی شانه ی پشت از اندازه ای که برای گودی گردن در نظر گرفته ایم پایین تر می اییم.

مرحله سوم

در مرحله ی سوم از اندازه ای که برای گودی گردن در نظر گرفته ایم به اندازه ی سایز گودی حلقه آستین و این اندازه را بسته به سایز به علاوه ی ۰٫۵ تا ۱٫۵ سانتی متر می کنیم و به همین اندازه پایین می اییم اندازه ای که به آن می رسیم خط سینه است . به همین دلیل پس از رسیدن به خط سینه ، خط سینه را رسم می کنیم.

نکته ای که به آن توجه داشت این است که در حین این که خط های الگو را از سمت چپ امتداد می دهیم و پایین می آوریم، خط عمودی سمت راست الگو را نیز پایین می آوریم.

مرحله ی چهارم

حالا نوبت به رسم خط کمر است. به همین منظور از ابتدای خط عمودی سمت چپ الگو به اندازه ی قد بالا تنه ی جلو پایین می آییم و به خط کمر می رسیم سپس خط کمر را رسم می کنیم.

مرحله ی پنجم

در مرحله ی پنجم نیاز است که خط باسن بزرگ را رسم کنیم به همین منظور از خط کمر به اندازه ی قد کمر تا برجستگی باسن منهای ۲۲ سانتی متر ، پایین می آییم.

رسم الگوی پشت بالا تنه با روش متریک

در مراحل قبل رسم الگوی اولیه ی بالا تنه به روش متریک را بیان کردیم که این تنها بخشی از کار رسم الگو به روش متریک بود، حالا برای کامل تر کردن کار رسم الگو با این روش، نیاز است که الگوی پشت بالا تنه را نیز رسم کنیم.

در این مرحله نیاز در گام اول نیاز است که از کنار خط شیبی شانه ک در مرحله ی رسم الگوی اولیه ی بالا تنه رسم کردیم را پهنای سر شانه را پیدا می کنیم و سر شانه ی پشت را رسم می کنیم.

نکته ای که در رسم الگوی پشت در روش متریک باید در نظر داشته باشید این است که برخی از افراد برآمدگی هایی در قسمت پشت خود دارد به همین دلیل برای این افراد نیاز است برآمدگی پشت آن ها در هنگام رسم الگو را در نظر بگیریم به همین دلیل یک ساسون سر شانه در الگوی پشت رسم می کنیم.

به این منظور از وسط شانه پشت، خط صافی به موازات وسط پشت رسم می کنیم، این خط باید طولی ۵ سانتی متری داشته باشد، پس از رسم این خط از انتهای آن ، یک سانتی متر به طرف وسط پشت می رویم و ساسون را رسم می کنیم، حتما به این نکته توجه داشته باشید که دو خط ساسون دقیقا باید به یک اندازه باشند.

درگام بعدی برای رسم الگوی پشت بالاتنه به روش متریک به اندازه ی نصف کارور پشت به علاوه ی نیم سانتی متر روی خط سینه علامت زده، سپس از این نقطه، یک خط عمودی به طرف خط شانه رسم می کنیم، بعد این خط را نصف می کنیم و روی آن علامت می زنیم.

الگوی جلو

پس از رسم الگوی اولیه و الگوی پشت بالا تنه به روش متریک، حال وقت آن است که رسم الگوی جلوی بالا تنه به روش متریک را آغاز کنیم.

برای این کار ابتدا از خط شیبی شانه به اندازه ی ۱٫۵ سانتی متر پایین می اییم ، در مرحله ی بعدی باید خط شیبی شانه جلو را رسم کنیم، طول این خط باید ۱۰ سانتی متر باشد .

در گام بعدی به اندازه ی یک پنجم دور گردن منهای ۰٫۷ سانتی متر ، روی خط گردن از خط وسط جلو  و از سمت راست الگو جدا می کنیم سپس از روی خط عمودی سمت راست الگو به اندازه ی یک پنجم دور گردن منهای ۰٫۲ سانتی متر جدا می کنیم ، سپس دو نقطه ای که در این مرحله به آن ها رسیده ایم به وسیله ی یک خط هلالی به هم متصل می کنیم ، این خط  باید زاویه ی ۳ سانتی متری داشته باشد.

در گام سوم رسم الگوی جلو با روش متریک به اندازه ی نصف سایز کارور جلو به علاوه ی نصف پهنای ساسون سر شانه ، روی خط سینه جدا کنید ، سپس در نقطه ای که به آن رسیده ایم خطی به طرف بالا رسم کنید.

در گام چهارم با توجه به سایز سینه ، قدار سر شانه را روی خط گردن پس از پهنای ساسون سر شانه ، روی خط شیبی شانه رسم می کنیم.

در گام پنجم روی خط سینه به اندازه ی نصف فاصله ی سینه علامت می زنیم تا بلندی سینه را پیدا کنیم، سپس خطوط ساسون سر شانه از کنار گردن به نوک ساسون سینه متصل می کنیم.

در گام ششم نیاز به کمی محاسبات داریم در این گام ابتدا از گودی گردن تا خط سینه را اندازه گیری می کنیم ، به اندازه ی یک سوم این خط از بلندی حلقه در کارور به سمت بالا حرکت می کنیم و نقطه ای که به آن می رسیم را علامت می زنیم.

سپس فاصله ی بین کارور جلو و پشت را اندازه گیری می کنیم، این فاصله را نصف می کنیم و خط پهلوی جلو و پشت را رسم می کنیم، در انتهای این گام برای این که به حلقه آستین های جلو و پشت برسیم ، منحنی های حلقه آستین جلو و پشت را رسم می کنیم.

نکاتی که در این مرحله باید به آن توجه داشت این است که نیاز است که برخی زوایه ی حلقه پشت برای سایزها و برای حلقه ی جلو را بدانید.

زوایه حلقه پشت برای سایزها:

۳۴(۸) تا ۴۰(۱۴)= ۵/۲          ۴۲(۲۶) تا ۴۸(۲۲)= ۳          ۵۰(۲۴) تا ۵۶(۳۰(=۳٫۵

برای حلقه ی جلو:

۳۴ تا ۴۰ = ۲          ۴۲ تا ۴۸ = ۵/۲         ۵۰ تا ۵۶ =۳

گام هفتم، مرحله ای است که باید فاصله ی ساسون ها را مشخص کنیم. برای این که ساسون ها را به الگو اضافه کنیم باید اندازه ی باسن را کنترل کنیم ، برای این کار باید نصف دور باسن را با ۵ جمع کنیم و از خط کادر کم کنیم.

بعد از وسط خط پهلو الگو را به دو قسمت تقسیم می کنیم ، عددی که قبلا از کنترل باسن به دست آورده ایم تقسیم بر دو می کنیم و به دو طرف اضافه می کنیم.

لازم به ذکر است نیازی نیست که کنترل باسن برای همه ی افراد انجام شود تنها افرادی که چاق هستند و یا باسن بزرگی دارند نیاز به کنترل باسن در رسم الگوی برای شان وجود دارد.

بعد از کنترل باسن نوبت به کنترل دور کمر می شود ، برای این کار نصف دور کمر را با سه جمع می کنیم و از خط کادر کسر می کنیم، عددی که از این مرحله بدست می آید تعداد ساسون هایی است که باید بر ۵ تقسیم شوند تا اندازه ی هر ساسون بدست آید ، سپس ساسون ها روی خط کمر مشخص می کنیم.

ساسون هایی که باید مشخص کنیم یکی در خط پهلوی جلو، در یکی خط پهلوی پشت ، یکی در الگوی پشت و یکی در وسط پشت باید مشخص شود .

توجه داشته باشید که می توان با توجه به سایز هر فرد اندازه ی هر ساسون را تغییر دهیم.

سپس برای این که پشت لباس روی گودی کمر قرار گیرد باید خط افقی دیگری به الگو اضافه کنیم ، برای رسم این خط قد بالا تنه ی پشت را اندازه می گیریم و از گودی گردن پایین می آییم و خط جدیدی رسم می کنیم، اگر پس از رسم این خط متوجه شدید که اندازه ی بالا تنه و پشت به یک اندازه است ۲ سانتی متر از خط کمر پایین بیایید و خط بالا تنه ی پشت را رسم کنید. روی این خط فقط می توانیم ساسون های پشت و ساسون وسط پشت را رسم کنیم.

حالا برای این که هر یک از این ساسون ها را رسم کنیم باید کارهای زیر را انجام دهیم:

ساسون جلو: طول ساسون جلو ۱۰ سانتی متر است، برای رسم این ساسون به اندازه ی خط بلندی سینه تا خط کمر می آییم و اندازه ی ساسون را مشخص می کنیم.

ساسون پهلوی جلو و پشت: در هر به طور جداگانه اندازه ی ساسون پشت را جدا می کنیم و با پیستوله به خط باسن بزرگ در پایین صفر متصل می کنیم و از بالا هم به نقطه ی وسط حلقه استین متصل می کنیم.

ساسون وسط پشت: در گودی گردن در پشت به اندازه ی ۱۰ تا ۱۲ سانتی متر پایین می آییم و سپس از این نقطه به نقطه ی ساسون روی خط کمر صفر می کنیم، بعد اگر اندازه ی لباس بزرگ بود از این نقطه به خط باسن بزرگ صفر می کنیم اگر لباس کوتاه بود از انتهای خط باسن بزرگ به اندازه ی یک سانتی متر داخل می شویم و از این نقطه تا نقطه ی ساسون خط کمر ، خط صافی رسم می کنیم.

ساسون الگوی پشت: به اندازه ی یک سوم خط کمر از نقطه ی ساسون وسط پشت به طرف داخل الگو حرکت می کنیم، نقطه ای به آن می رسیم را علامت می زنیم ، سپس از این نقطه داخل شده و اندازه ی ساسون را مشخص می کنیم ، در نهایت به اندازه ی ۱۲٫۵ تا ۱۴ سانتی متر از نقطه پایین می آییم ، از بالا هم تا خط سینه صفر می شود.

اگر این الگو را برای کت رسم می کنید ، برای این که کت به خوبی روی تن قرار گیرد به انتهای ساسون الگوی پشت ۰٫۵ سانتی متر اضافه می کنیم و به طرف پایین می رویم و از نقطه ای که به آن رسیده ایم به دو طرف ساسون خطی را متصل می کنیم، در الگوی جلو می توان همین کار را انجام داد، البته این کار را برای افرادی انجام دهید که اندام معمولی دارند و بهتر است این کار را برای افراد چاق انجام ندهید.

در انتها برای این که به اندازه ی واقعی خط کمر برسیم، اندازه ی خط کمر روی الگو را دو برابر می کنیم ، از این اندازه به اندازه ی دو برابر ساسون ها کم می کنیم ، سپس این مقدار را با اندازه ی واقعی خط کمر مقایسه می کنیم، اگر باز هم اضافه بود ۲ سانتی متر اضافه می کنیم و بقیه  را به ساسون ها اضافه می کنیم.

لقی ها

به دلیل این که این الگو در ناحیه ی کارور هم دچار گشادی می شود، برای رفع این گشادی نیاز است که اندازه ی گودی گردن تا خط سینه را نصف کنیم و به اندازه ی نصف کارور جلو روی خط کارور به سمت جلو حرکت می کنیم و نقطه ای که به آن می رسیم را علامت می کنیم و باری دیگر حلقه آستین را اصلاح می کنیم.

در مرحله ی بعدی برای اصلاح گشادی کارور، از نوک خط سینه تا وسط حلقه آستین یک لقی یک سانتی متری می کشیم ، در قسمت گودی حلقه آستین نیز یک لقی یک سانتی متری می کشیم.

سپس از نوک خط سینه تا خط وسط جلو یک خط افقی می کشیم و یک ساسون ۰٫۵ سانتی متری اضافه می کنیم ، در این مرحله برای لباس های جلو باز روی الگو را می بندیم تا لباس در ناحیه ی جلوی سینه باز نباشد.

در گام بعدی نیاز است که برای زیر بغل ، نیز لقی اضافه کنیم برای این که خط لقی را در زیر بغل پیدا کنیم باید به اندازه ی پنج تا شش سانتی متر پایین بیاییم ، این لقی بسته به سایز سینه متفاوت است برای مثال اگر سایز سینه بین ۹۰ تا ۱۰۰ سانتی متر باشد، یک لقی یک سانتی متری، اگر سایز سینه بین ۱۰۰ تا ۱۱۰ سانتی متر باشد ، یکی لقی ۲ سانتی متری و برای سایزهای سینه ی بالاتر از ۱۱۰ سانتی متر یک لقی ۳ سانتی متری در نظر می گیریم.

توجه داشته باشید در این مرحله پس از رسم لقی ، لقی بالا تنه ی پشت کمی کوتاه می شود و برای این که اندازه ی ان با پشت برابر شود ، در الگوی پشت روی خط کمر ، ۲ سانتی متر رسم می کنیم با این کار به وسط پشت صفر می رسیم و در انتها روی الگو را می بندیم.

پس از پایان این مرحله باید ساسون پشت را دوباره بکشید ، چون الگو پس از این مرحله تغییر می کند و همچنین باید خطوط الگوی پشت در وسط پشت و پهلو را نیز اصلاح کنیم.

سجاف و رویهمگرد

در پایان نوبت به سجاف و رویهمگرد می رسد برای این کار باید از خط وسط جلو به اندازه ی ۱٫۵ سانتی متر خارج شویم سپس از نقطه ای که به آن می رسیم به اندازه ی ۱۴ سانتی متر به جلو می رویم نقطه ای که در این مرحله به آن می رسیم سجاف است و نقطه ی قبلی نیز رویهمگرد است ، لازم به ذکر است که سجاف همیشه دو برابر رویهمگرد یا همان دکمه خور است.